Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/18016 Esas 2022/7853 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık çocuğa nitelikli cinsel istismar ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın avukatının temyiz talebi incelenmiş ve tehdit suçuna verilen 3.000 TL adli para cezası kesin olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Reşit olmayanla cinsel ilişki suçuna verilen cezanın hukuka uygun olduğu ve kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmıştır. Karar oy birliğiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, tehdit
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suç ile tehdit suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL'ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, buna göre mahkemece sanık hakkında tehdit suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün CMUK'nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.