Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/18474 Esas 2022/8009 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdurlar ... ile ...'a yönelik), kasten yaralama (mağdurlar ..., ... ile ...'e yönelik), hakaret (mağdurlar ..., ... ile ...'e yönelik)
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Ordu 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.07.2017 gün ve 2016/69 Esas, 2017/58 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdur sayısınca) kurulan hükümler yönünden esastan reddine, kasten yaralama ve hakaret suçlarından (mağdur sayısınca) kurulan hükümler yönünden ise kabulüyle hükümlerin kaldırılarak hakaret suçundan açılan kamu davalarının şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmesine ve kasten yaralama suçundan beraatine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi.
Katılan Bakanlık vekili ile sanık ve müdafisinin temyiz dilekçelerinin içeriklerinden kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümleri temyiz etmediklerinin anlaşılması karşısında, incelemenin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Mahkemelerce bir yargılama faaliyetinin yapılabilmesi ve hüküm kurulabilmesi için, yargılamaya konu edilecek eylemle ilgili usulüne uygun olarak açılmış bir ceza davası bulunmalıdır. Nitekim, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 170/4. madde ve fıkrasında, “İddianamede, yüklenen suçu oluşturan olaylar, mevcut delillerle ilişkilendirilerek açıklanır.” ve aynı Kanunun 225/1. madde ve fıkrasında, “Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.” düzenlemelerine yer verilmiş olup, iddianamede, yüklenen suçun unsurlarını oluşturan fiilin ya da fiillerin nelerden ibaret olduğunun hiçbir tereddüte yer bırakmayacak biçimde açıklanması ve açıklanan fiil ve faili hakkında yargılama yapılarak hüküm verilmesi gerekir. Yargılamaya konu somut olayda; sanığa yüklenen ve suç oluşturduğu kabul edilen eylemlerin neler olduğundan bahsedilmeksizin sadece tarafların iddia ve savunmalarına ilişkin ifadelerine ve soruşturmanın geçirdiği aşamalara yer verilerek sanığın sevk maddelerine göre cezalandırılmasını isteme şeklinde düzenlenen iddianamenin, iddia konusu eylemler açıklanmadığı için suç yükleme niteliğinde sayılamayacağı, dolayısıyla anılan belgenin hukuken iddianame şartlarını taşımadığı gözetilip, sanık hakkında usulüne uygun iddianame düzenlenmesinin sağlanması gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Mağdure Zeynep’in soruşturma aşamasında alınan 07.12.2016 tarihli ifadesinde, sanığın değişik zamanlarda kendisine oyun oynar gibi yaklaşarak göğüslerine ve bacaklarının arasına dokunduğunu beyan etmesi, kovuşturma aşamasında alınan 06.03.2017 günlü celsedeki ifadesinde ise, sanığın boynu ve dudaklarından da öptüğünü anlatması karşısında, mağdurenin beyanları arasındaki çelişki giderilmeden ve mağdurenin soruşturma evresi beyanında boynu ve dudaklarından öpüldüğünü neden söylemediği açıklığa kavuşturulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması karşısında, anılan kararlara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Karar tarihinin 04.04.2018 yerine karar başlığında 21.03.2018 olarak yazılması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 04.04.2018 gün ve 2017/2902 Esas, 2018/970 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.