Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3476 Esas 2022/7979 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti kararlaştırıldı. Ancak, bu suçla ilgili olarak 6545 sayılı kanunun yürürlüğe girmesi sonrası cezanın üst sınırına ilişkin değişiklikler yapılmıştı ve bu nedenle mahkeme, suçun lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğuna karar verip görevsizlik kararı vermesi gerektiği için, temyiz itirazları yerinde görüldü ve hükümler bozuldu. Kanunlar ise şöyleydi: 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, 6545 sayılı kanun, 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ve ...'ya karşı ayrı ayrı)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde hükümden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ile ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu dikkate alınarak 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Konuya aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.