Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/7599 Esas 2022/7943 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin cinsel taciz suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet hükmü verdi. Ancak bu karar, üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren bir suç olduğu için basit yargılama usulüne göre verilmişti. Bu durum, 7188 sayılı Kanunla değişen 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesiyle uyumlu değildi. Daha sonra Anayasa Mahkemesi, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan \"kovuşturma evresine geçilmiş\" ibaresinin \"basit yargılama usulü\" yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal etti. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı ve karar bozuldu. Detaylı olarak, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesi içerisinde yer alan (d) bendindeki “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edildiği belirtilmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.