Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25761 Esas 2022/8005 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...), çocuğun nitelikli cinsel istismarı (sanık ... suça sürüklenen çocuk)
HÜKÜM : Sanık ... suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine dair Söke 1. Ağır Ceza Mahkmesince verilen 22.02.2020 gün 2019/418 Esas, 2020/354 Karar sayılı hükümlere yönelik vaki istinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, sanık ... müdafisinin şantaj suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık ... suça sürüklenen çocuk müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, suça sürüklenen çocuğun savcılık aşamasındaki savunması, mağdure ile suça sürüklenen çocuk arasındaki mesaj içerikleri ve tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesince, suça sürüklenen çocuğun mağdurenin duruşmadaki beyanın aksine cinsel istismar içeren eylemini birden fazla kez yaptığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp temel cezanın zincirleme suça ilişkin TCK’nın 43. maddesi ile arttırılması suretiyle fazla ceza tayini karşısında, anılan karara ilişkin istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 21.04.2021 gün ve 2021/351 Esas, 2021/768 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.