Esas No: 2021/6385
Karar No: 2022/7958
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/6385 Esas 2022/7958 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/6385 E. , 2022/7958 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yapılan temyiz başvurusu sonrasında, mahkemenin sanık hakkında sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, ancak 6545 sayılı TCK'nın 102/3-e maddesi uyarınca yapılan arttırımın hukuka uygun olmadığına karar verildi. Suçun toplu olarak yaşama koşullarının olmadığı bir asansörde işlenmesi nedeniyle arttırım yapılamayacağı belirtildi ve karar bozuldu. Kanun maddeleri detaylı olarak eklenmemiş. Kararın sonunda 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gözetilerek kararın bozulduğu ifade edilmiş.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece sanık hakkında sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken 6545 sayılı TCK'nın 102/3-e maddesi uyarınca arttırım yapılmış ise de, bu maddenin kanun gerekçesinden de anlaşılacağı üzere suçun yetiştirme yurdu, ceza infaz kurumu, öğrenci yurdu, okul pansiyonu ve hastane gibi insanların toplu olarak bir arada yaşama zorunluluğunda bulunduğu ortamların sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle işlenmesi halinde sanığın cezasında arttırım yapılabileceği, söz konusu olayda ise suçun asansörde işlenmesinden dolayı toplu olarak birarada yaşama koşulunun gerçekleşmediği gözetilmeden, sanık hakkında TCK'nın 102/3-e maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.