Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2565 Esas 2022/8063 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından açılan davada, ilk derece mahkemesi sanığı nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraat ettirdi, fakat kasten yaralama suçundan mahkum etti. Temyiz istemi üzerine, sanık müdafisinin kanuni süreden sonra sunduğu temyiz istemi REDDİNEDİLDİ. Katılanın nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraat hükümlerine yönelik temyiz istemi ise reddedildi ve hükümler ONAYLANDI. Kanun maddeleri olarak; 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesi (ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu), 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (temyiz incelemesinde dikkate alınacak konuları belirleyen maddesi) ve CMUK'nın 317. maddesi (temyiz isteminin reddi veya kabulü) gösterildi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraat, kasten yaralama suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesine göre ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu nazara alındığında sanık müdafisinin yüzüne verilen hükmü tefhimden işlemeye başlayan kanuni süresinden sonra sunduğu 07.11.2014 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılanın nitelikli cinsel saldırı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılanın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.