Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/5422 Esas 2022/8017 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edildiği davada, mağdurenin yaşını on altı olarak kendisine söylediğini öne sürerek ailesinin de mağdureyi destekleyici beyanlarının olduğunu savundu. Ancak Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu tarafından verilen kemik yaşı raporu ve diğer deliller göz önüne alındığında, mağdurenin aslında on dört yaşında olduğu anlaşıldı. Mahkeme, sanığın savunmalarını dikkate alarak, dosya kapsamında bulunan 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesindeki hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışılmadan, eksik gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurduğu gerekçesiyle bozuldu.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda suç tarihinde mağdurenin yaşını on altı olarak kendisine söylediğini öne sürüp ailesinin de mağdureyi destekleyici beyanlarının olduğunu savunması, mağdurenin doğum olayının nüfusa kayıtlı doğum tarihinden iki yıl sonra bildiriminin yapılması, Adli Tıp Kurumu 2.İhtisas Kurulunun kemik yaşı raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; mağdure ile annesi ve babası duruşmaya çağrılıp savunmaya karşı diyeceklerinin sorularak olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.