Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/9101 Esas 2022/8167 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın suç tarihinde on iki yaşındaki mağdureye seslenerek cinsel organını göstermesi şeklinde sübuta eren eylemini teşhir suretiyle gerçekleştirmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 105/1-2. cümlesi ile 105/2-e kapsamında kalan cinsel taciz suçundan mahkum etmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunması gözetilmeden hüküm kurulması nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Karar temyiz edilse de, hükmedilen ceza kanuni sınırlar içinde kararlaştırılmış ve tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği anlaşılması sebebiyle sanığın temyiz istemi reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/1-2. cümlesi ve 105/2-e maddeleri, ayrıca 58. madde gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece sanık hakkında gerçekleştirilen yargılama neticesinde 5237 sayılı TCK'nın 105/1-1. cümlesinde düzenlenen cinsel taciz suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de, katılan mağdurenin suç tarihinde on iki yaşı içerisinde bulunması ile sanığın mağdureye seslenerek cinsel organını göstermesi şeklinde sübuta eren eylemini teşhir suretiyle gerçekleştirmesi nedeniyle sanığın eyleminin anılan Kanunun 105/1-2. cümlesi ile 105/2-e kapsamında kaldığı gözetilmeden hüküm kurulması ile adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz isteminin reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.