Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/785 Esas 2022/8174 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.03.2019 gün ve 2018/441 Esas, 2019/106 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1) Sanık hakkında sübuta eren eyleminden dolayı temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesinin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenleme nazara alınıp, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte değerlendirilmek suretiyle mahkemece temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi sırasında denetime elverişli gerekçe gösterilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden kanun maddesinde yer alan bazı ibarelerin tekrarı şeklindeki yetersiz gerekçeyle temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılması, TCK'nın 103/6 ve 43. maddeleri uyarınca yapılan artırımların da üst sınırdan belirlenerek karar verilmesi karşısında, anılan istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
2) Herhangi bir adli sicil kaydı ile dosyaya yansıyan olumsuz kişilik özelliği bulunmayan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasıyla ilgili 5237 sayılı TCK'nın 62/1. maddesinin uygulanmamasında kanun metninin tekrarıyla yetinilerek gerekçesiz anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
3) Suç tarihinin 2011-2012 yılları olmasına rağmen ilk derece mahkemesi karar başlığında 17.06.2012 olarak yazılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 22.05.2019 gün ve 2019/1438 Esas, 2019/1372 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.