Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4153 Esas 2022/8192 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, suça sürüklenen çocuk hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise beraat kararı verilmiştir. Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hüküm ise zamanaşımından dolayı düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/1. maddesi, 66/1-e ve 66/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetindenyoksun kılma
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suçtan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on beş-on sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği reşit olmayanla cinsel ilişki suçunun 5237 sayılı TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen işlem olan 04.01.2014 tarihli mahkumiyet kararı ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca bu suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.