Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16196 Esas 2022/8203 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemeler sonucunda, sanığın cinsel taciz ve hakaret suçlarının üst sınırının hapiste iki yıl veya daha az olması nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirlendi. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan \"kovuşturma evresine geçilmiş\" ibaresinin Anayasaya aykırı bulunarak iptal edildiği kararı da göz önüne alındı. Bu nedenle, esası incelenmeyen hükümlerin Kanun maddelerine uygun olarak bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri şu şekildedir: 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi'nin 1/c bendi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz ve hakaret suçlarının üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.