Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/4476 Esas 2022/8210 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Yusuf'un velayet hakkına sahip olan on beş yaşındaki mağdurun cinsel istismarı ve yağma suçundan yargılandığı davada, mağdurun babasının vazgeçmesi nedeniyle vekilin temyiz hakkı bulunmadığı, dolayısıyla vekilin talebinin reddedildiği belirtiliyor. Ancak sanığın çocuğun cinsel istismarı suçlamasından mahkum edilmesine karar verilmesinin yeterli kanıt ve delilinin olmadığı gerekçesiyle bozulduğu belirtiliyor. Bu kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMK'nın 317 ve 321. maddeleri uyarınca işlem yapıldığı belirtiliyor. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, temyiz istemi reddedilen davaların Yargıtay incelemesi yapılmasına engel olduğunu belirtirken, 1412 sayılı CMK'nın 317. maddesi, suçun mağduru tarafından bağışlama talebinde bulunulması halinde müdahilin dava şartını kaybedeceğini belirtiyor. Aynı kanunun 321. maddesi ise, verilen kararın yanlışlığı sebebiyle temyiz başvurusu sonucunda bozulması halinde davayı ilk derece mahkemesi yeniden görüntüleme ve karar verme hakkını veriyor.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, yağma
HÜKÜM : Yağma suçundan beraat, sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdur vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurun velayet hakkına sahip babası olan Yusuf'un dosyaya sunduğu dilekçesinde şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Mağdurun aşamalardaki beyanları, savunma, tanık ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında olay günü sanığın mağdurun başına dokunup, yanağından öptüğüne dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraat yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.