Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/5421 Esas 2022/8287 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Bilecik Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.09.2021 gün ve 2021/292 Esas, 2021/205 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, cinsel taciz suçundan kurulan hükme karşı temyiz yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesinde yer alan ''Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir'' şeklindeki düzenleme karşısında, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemden ibaret olduğu, açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılması, davaya konu edilmeyen bir eylemden dolayı yargılama yapılması ve açılmayan davadan hüküm kurulmasının kanuna aykırı olduğu gözetildiğinde, Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 02.07.2021 tarihli iddianame ile sanığın bir defa çocuğun cinsel istismarı eyleminde bulunduğundan bahisle kamu davası açılıp müsnet suçun zincirleme şekilde işlendiğine dair herhangi bir anlatımda bulunulmadığı halde ilk derece mahkemesince sanığa ek savunma hakkı verilerek 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi ile artırım yapılması ve adli sicil kaydı bulunmayıp olayın olayın aydınlatılmasına yardımcı olup, pişman olduğunu belirten sanık hakkında dosya kapsamı ile bağdaşmayan soyut ve yetersiz gerekçelerle 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 103/1-2.cümle, 103/3-c maddelerince tayin edilen 7 yıl 6 ay hapis cezasının aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırılırken sonuç olarak 8 yıl 16 ay 15 gün yerine 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 12.01.2022 gün ve 2021/2695 Esas, 2022/57 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.