Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4344 Esas 2022/5732 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06/12/2012 gününde verilen dilekçe ile ecrimisil ve manevi tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 02/06/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili ile davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava; ecrimisil, maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Davacı vekili; müvekkili ile davalılar arasında öncesinde görülüp müvekkili lehine kesinleşen Erdemli 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/276 Esas ve 2012/44 Karar sayılı dosyası ile Erdemli Çeşmeli Köyü 122 ada 3 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan ... 5 Sitesi, M Blok, 10. Kat 19 No'lu bağımsız bölüm sayılı dairenin müvekkili adına tesciline karar verildiğini, müvekkilinin 2005 yılından bu yana kullanamadığını, 7 yıllık bir hukuki mücadele ile taşınmazını ancak 2012 yılı itibariyle kullanabildiğini, bu süreçte taşınmazın davalı ...'ün uhdesinde kaldığını, davalı kooperatifin ise taşınmazı uhdesinde tutup ondan sonra kooperatif üyelerine dağıtmak yerine, doğrudan yed-i ... sıfatıyla davalı ... üzerine tapulayarak müvekkilinin zarar görmesine neden olduğunu, müvekkilinin 7 yıl boyunca kendisine ait daireden istifadesinin engellenmiş olması nedeni ile şimdilik 1.000,00 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... yetkilisi; davacının tapusunu aldığını, kooperatifin ilgili işlem ve eylemlerde bir kusurunun olmadığını, bu nedenle davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... vekili; davacının taşınmazı bizzat kullandığını, bu durumun Erdemli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi dosyasından da anlaşılacağını, bu nedenle ecrimisil talep edilemeyeceğini, kaldı ki ecrimisil yönünden zamanaşımı itirazları da bulunduğunu, geriye dönük en fazla 5 yıllık ecrimisil talep edilebileceğini, bu nedenlerle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile takdiren 5.000 TL Manevi Tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili ile davalı ... vekili temyiz etmiştir.
1) Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2) Davalı ... vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 58. maddesinin birinci fıkrasında; ‘‘Kişilik hakkının zedelenmesinden zarar gören, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat adı altında bir miktar para ödenmesini isteyebilir.’’ hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda; davalıların eyleminin davacının kişilik haklarına yönelik saldırı niteliğinde bulunmaması nedeniyle, mahkemece davacının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.