Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3709 Esas 2022/8276 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçunu işleyen sanığın mahkumiyet hükmünü bozdu. Sanığın suçu, önceki kanunla düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturmakta ve cezasının üst sınırı 2 yıldan az süreli hapis cezasını gerektirmekteydi. Ancak, sonradan çıkan bir kanunda yer alan basit yargılama usulüne dair düzenlemeden dolayı sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekiyordu. Bu nedenle, karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 105/1. maddesi, 6545 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği düşünüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen eylemin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 105/1. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.