Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13867 Esas 2022/8256 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, çocuğa karşı nitelikli cinsel istismar ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçlarından mahkumiyeti hakkında verilen hükümlerin temyiz edilebilir olduğu ve temyiz isteğinin süresinde olduğu belirtilmiştir. Ancak, mahkemenin sanık müdafisinin itirazları yerinde görülerek, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle karar BOZULMUŞTUR.
5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereği, kanunlarda ve diğer mevzuatta yapılan değişikliklerin, daha önceki hükümlere etki etmeyeceği belirtilmektedir.
1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 305. maddesi, verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilebilir olduğunu düzenlemektedir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 260. maddesi, temyiz isteğinde bulunma hakkının birinci fıkra gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisi olduğunu belirtmektedir.
1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 310. maddesi, temyiz isteğinin süresini düzenlemektedir.
1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 317. maddesi, temyiz isteğinin reddi gerektiren durumlarını belirlemektedir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196. maddesi, sanığın savunma hakkının kısıtlanmaması amacıyla duruşmada veya SEGBİS aracılığıyla hazır edilmesi gerektiğini düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçlarından mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen kayıtlar ile dosya içeriğinden, mahkemece kısa kararın açıklandığı oturumda sanığın başka suçtan dolayı cezaevinde hükümlü olduğunun belirlenmesi ve duruşmadan bağışık tutulmasına yönelik talep ile bu konuda verilmiş karar bulunmadığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesi uyarınca sanığın duruşmada hazır edilmesi veya SEGBİS aracılığıyla savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.