Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3567 Esas 2022/8236 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yapılan temyiz başvurusu sonucunda, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş olduğu görülmüştür. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi ile suçlanan olayın tarihinden sonra yapılan değişikliklerin göz önünde bulundurulması gerektiği ve suçun üst sınırına ilişkin kararın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, Asliye Ceza Mahkemesi'ne görevsizlik kararı verilmesi gerektiği ancak devam ettiği için temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve karar İstinaf Mahkemesi tarafından bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, 6545 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, kararda 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri de hatırlatılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde suç tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.