Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/152 Esas 2022/8367 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi ve Bölge Adliye Mahkemesi'ne yapılan istinaf başvurusu reddedildi. Ancak yapılan tetkik sonucunda, mağdurda tespit edilen bulguların tek başına akut veya kronik livatanın kesin bulgusu olmadığı ve adli tahkikatın uygun olacağı belirtildi. Mağdurun celse beyanında da sanığın organ sokma eylemi olmadığını cinsel organını poposuna sürtme ve poposuna elleme eylemleri olduğunu beyan ettiği kaydedildi. Tüm bu nedenlerle sanığın eylemleri çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturmasına rağmen, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek hüküm kurulduğu belirtildi. Bu sebeple istinaf başvurusunun esastan reddi yerine kabul edildi ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi. Sanığın eylemleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-1. cümle, 103/4 ve 43. maddelerine uygun olarak cezalandırılmalıdır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.05.2021 gün ve 2020/278 Esas, 2021/205 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olayın intikal şekli ve zamanı, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığınca düzenlenen 15.09.2020 tarihli raporda mağdurda tespit edilen bulguların tek başına adli-tıbbi açıdan akut veya kronik livatanın kesin bulgusu olmadığı, olayın adli tahkikatla aydınlatılmasının uygun olacağının belirtilmesi, mağdurun celse beyanında ısrarla sanığın organ sokma eylemi olmadığını cinsel organını poposuna sürtme ve poposuna elleme eylemleri olduğunu beyan etmesi, sanık savunması ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın farklı zamanlarda mağdura yönelik eylemlerini organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemlerinin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu ve eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 103/1-1.cümle, 103/4, 43. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 14.09.2021 gün ve 2021/1287 Esas, 2021/1518 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.