Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/1205 Esas 2022/8369 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (2012 yılı ve 24.12.2017 tarihli), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, cinsel taciz (24.12.2017 tarihli)
HÜKÜM : Sanığın zincirleme şekilde çocuğun cinsel istismarı suçu ile atılı diğer suçlardan mahkumiyetine dair Karabük Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.07.2018 gün ve 2018/118 Esas, 2018/220 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak sanığın 2012 tarihli çocuğun cinsel istismarı suçundan beraatine, 24.12.2017 tarihli çocuğun cinsel istismarı eylemi sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı kabul edilerek bu suçtan ve cinsel taciz suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın 2012 yılındaki çocuğun cinsel istismarı suçundan ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa uygun kabule göre sanığın 24.12.2017 tarihinde mağdurenin dudağından öpme, elini tutup pantolondan dışarı çıkarttığı cinsel organına elletme, apartmanın içinde mağdureye sarılıp, göğüslerini elleme, cinsel organına dokundurtma ve akabinde yine mağdurenin dudağından öpme şeklindeki eylemlerinin bir bütün halinde sarkıntılık düzeyini aşarak bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunan mağdureye karşı çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden hatalı vasıflandırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 11.09.2019 gün ve 2018/2744 Esas, 2019/1234 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.