Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/5000 Esas 2022/8438 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ve katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Sanığın duruşmada mağdurenin kendisine on dokuz yaşında olduğunu söylediği yönündeki savunması, mağdure ifadeleri, tanık anlatımları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olay tarihinde yeni tanıştığı mağdureyle cebir veya tehdit olmaksızın cinsel ilişkiye giren sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de,
Dairemizin 14.10.2021 gün ve 2021/1530 Esas, 2021/8419 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere tekerrüre esas alınan hükme konu suç tarihinde sanığın on sekiz yaşından küçük olduğu anlaşılmakla anılan mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağına karar verilmiş olmasına ve anılan bozma kararına uyulmasına rağmen bozma sonrası yargılama da anılan husus dikkate alınmadan yeniden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.