Esas No: 2021/3281
Karar No: 2022/8425
Karar Tarihi: 29.09.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3281 Esas 2022/8425 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/3281 E. , 2022/8425 K.Özet:
Mahkeme kararı, çocuklara yönelik nitelikli cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet hükmü içermektedir. Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurların kanuni temsilcisinin şikayetinden vazgeçtiği belirtilmiştir ve yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin temyiz hakkı olmadığından temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkeme, iddia ve savunmayı dikkate alarak hükümlerin kanuni sınırlar içinde tayin edildiğini belirtmiş ve sanık müdafisinin temyiz talebini reddetmiştir. Kanuni düzenleme ise 5320 sayılı Kanun ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı (mağdur ...'e), beden veya ruh sağlığın bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (mağdur ...'a) kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdur sayısınca)
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet (mağdur sayısınca)
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurların velayet hakkına sahip kanuni temsilcisinin, duruşma ifadesinde şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyiz hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 29.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.