Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/4496 Esas 2022/8452 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan yargılanmış, ancak mahkeme tarafından berat kararı verilmiştir. Kararın temyizi üzerine açılan davada, mağdurun temyiz hakkını kullanmadığı ve vekilin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Kararda, mağdurenin yaş küçüklüğü nedeniyle yargılamaya katılmadığı ve vekilin temyiz hakkının bulunmadığı vurgulanmıştır. Karara 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince reddedilmiştir. Kanun maddeleri, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentleri olarak açıklanmıştır.

Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan beratine ilişkin Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.02.2013 gün ve 2009/368 Esas, 2013/52 Karar sayılı hükmünün O Yer Cumhuriyet Başsavcı vekili ve katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 19.12.2019 gün ve 2019/669 Esas, 2019/13469 sayılı bozma yönündeki kararına ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 27.10.2020 gün ve 2020/42 Esas, 2020/314 Karar sayılı ilamın katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suç tarihinde on bir yaşı içerisinde bulunan mağdurenin, bozma ilamı sonrası yargılamaya dahil edilmeksizin yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin katılımıyla gerçekleştirilen yargılama neticesinde kurulan hükmün temyiz edilmesinden dolayı bu temyize muvafakati olup olmadığı hususunda mağdureye ihtar şerhli karar tebliği yapılmasına dair Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen 09.12.2021 gün ve 2021/24684 Esas, 2021/9910 sayılı tevdi kararına istinaden dosyanın gönderildiği mahkemece usulüne uygun şekilde yapılan ihtar şerhli gerekçeli hüküm tebliğine rağmen mağdurenin anılan kararı temyiz etmediği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, bu kapsamda hükmü temyize hakkı bulunmayan vekilin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 29.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.