Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19112 Esas 2022/8396 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 20.02.2020 tarihli hükümle, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan incelemede, istinaf başvurusunun esastan reddedilmesine karar verilmiştir. Ancak, sanığın mağdurelere yönelik eylemlerinde suç vasfının tayininde yanılgıya düşüldüğü ve hükümlerin sarkıntılık düzeyinde kaldığı belirtilerek, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesi tarafından verilen hüküm bozulmuştur. Bu karara dayanak yapılan kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 289, 299/1, 302/1 ve 302/2-4.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdure sayısınca)
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine (mağdure sayısınca) dair İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.02.2020 gün ve 2019/381 Esas, 2020/85 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında mağdure ...'a karşı eylemleri nedeniyle kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdureler ... ile ...'ye karşı eylemleri nedeniyle kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurelerin anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre, eylemlerin işlendiği yer de nazara alınıp süresi konusunda da açıklık bulunmaması karşısında, ilk derece mahkemesince sanığın mağdurelerin cinsel bölgelerine yönelik doğrudan tenlerine temas etmeksizin kıyafetleri üzerinden göğüslerine, popolarına dokunma, kucağına oturtup karnına dokunma şeklindeki eylemlerin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınarak hükümler kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi karşısında, söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 10.09.2020 gün ve 2020/932 Esas, 2020/701 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 29.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.