Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/18291 Esas 2022/8505 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı ve müstehcenlik ile mağdure Reyhan’a yönelik cinsel taciz suçlarından mahkumiyeti, Zeynep’e yönelik cinsel taciz suçundan beraatine dair Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.02.2020 gün ve 2019/303 Esas, 2020/52 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun çocuğun cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarından kurulan hükümler yönünden esastan reddi, müstehcenlik suçu açısından ise kabulüyle hükmün kaldırılarak müsnet suçtan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure Zeynep vekilinin temyiz istemi ile sanık hakkında cinsel taciz suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan mağdure Zeynep vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından ve mağdure Reyhan’a yönelik cinsel taciz suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi gereğince ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusu ile aynı Kanunun 286/2-g maddesi gereğince Zeynep’e yönelik cinsel taciz suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK'nın 105/1-2. cümle yer alan hapis cezalarının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırlarının on yıldan az olması nedeniyle bu suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememeleri karşısında, katılan mağdure Zeynep vekilinin temyiz istemi ile cinsel taciz suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında müstehcenlik suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi, katılan mağdure Reyhan vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak atılı suçtan mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi, katılan mağdure Reyhan vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki samimi anlatımları,savunma ile tüm dosya kapsamına göre, olay günü sanığın eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınarak hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure Reyhan vekili, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 15.09.2020 gün ve 2020/633 Esas, 2020/743 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.