Esas No: 2022/5558
Karar No: 2022/5924
Karar Tarihi: 11.10.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/5558 Esas 2022/5924 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2022/5558 E. , 2022/5924 K.Özet:
Davanın konusu ecrimisil talebidir. Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş, bunun üzerine davacı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuştur. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, istinaf dilekçesini reddetmiştir. Temyiz istemi üzerine dosya incelenmiş, dava değeri temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı için temyiz hakkı bulunmadığına karar verilmiştir. Sonuç olarak, davacı vekilinin temyiz talebi reddedilmiş, peşin yatırılan harcın iadesiyle dosya mahalli mahkemeye iade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Bakırköy 17. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 09/10/2019 tarihinde verilen dilekçeyle ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 31/03/2022 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf dilekçesinin reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
Dava ecrimisil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 12.509,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2022 yılı itibariyle 107.090,00 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 11/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.