Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/5566 Esas 2022/6004 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalıdan ecrimisil talep etmiş ve yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili istinaf talebinde bulunmuş, ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi istinaf dilekçesini reddetmiştir. Dosya içeriğinde, dava değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı görülmüş ve davalının temyiz hakkı olmadığı belirtilerek, temyiz istemi reddedilmiştir. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddelerine göre, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine hükmedilmiş, yatırılan harç iade edilmiş ve dosya mahkemeye iade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- 6100 sayılı HMK'nın 361. ve 362. maddeleri: Temyiz edilebilen ve edilmeyen kararlar; temyiz kesinlik sınırı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 16. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 08/07/2019 tarihinde verilen dilekçeyle ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/02/2022 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf dilekçesinin reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
Dava ecrimisil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Bu karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 6.503,88 TL harçlandırılarak gösterilmiş ve 3.251,94 TL üzerinden karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2022 yılı itibariyle 107.090,00 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 17/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.