Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/5806 Esas 2022/5989 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde ihtiyati tedbir isteyen davacı vekili talebinin reddedilmesi üzerine yapılan temyiz başvurusu reddedildi. Bu karar, geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararların temyiz edilemeyeceğini belirten HMK'nın 362. maddesinin (f) bendi gereğince verilmiştir. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu da ilk derece mahkemelerinin ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararlarının temyiz yoluyla incelenemeyeceğine karar vermiştir. Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesi, (f) bendi.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

İhtiyati tedbir isteyen davacı vekili tarafından, 11/04/2022 gününde verilen dilekçe ile ihtiyati tedbir talebinde bulunulması üzerine; mahkemece talebin reddine dair verilen 07/07/2022 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 sayılı HMK’nın “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362. maddesinde hangi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiştir. Aynı Kanunun 362. maddesinin (f) bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar da temyiz edilemeyen kararlar arasında sayılmaktadır.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 21.02.2014 tarihli 2013/1 Esas, 2014/1 sayılı Kararı ile de ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların temyiz yoluyla incelenemeyeceğine karar verildiğinden temyiz talebinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz isteğini içeren dilekçenin REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın yatırana iadesine, 17/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.