Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24715 Esas 2022/8567 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

9. Ceza Dairesi, sanığın çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından mahkumiyetine dair Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmün istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edilmiştir. Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz istemi reddedilirken, sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK'nın 103/1-3. cümle yerine 103/1-Ek cümle olarak gösterilmesi kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmü bozulmuştur. Ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesi kararının hüküm fıkrasında yer alan kanun maddesi ibaresi düzeltilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 237

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.11.2017 gün ve 2017/384 Esas, 2017/323 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi,
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 103/1-3. cümle yerine 103/1- Ek cümle olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 03.04.2018 gün ve 2018/1017 Esas, 2018/577 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.11.2017 gün ve 2017/384 Esas, 2017/323 sayılı gerekçeli kararının hüküm fıkrasının 1. maddesinde yer alan "...eylemine uyan TCK.nın 103/1-a maddesi delaletiyle 103/1-Ek cümlesine istinaden..." ibaresinin çıkarılarak
yerine "....eylemine uyan TCK.nın 103/1-a maddesi delaletiyle 103/1-3. cümlesine istinaden...." ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan ilk derece mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 04.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.