Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19354 Esas 2022/8705 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Siverek 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat ettikleri ancak bu beraat kararının temyiz edilemeyeceği belirtilerek temyiz talebi reddedildi. Çocuğun cinsel istismarı suçuna ilişkin ise sanıkların müdafileri, mağdure temsil kayyımı ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz talebi esastan reddedildi ve ilk derece mahkemesinin verdiği karar onandı. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesi ile ilgili açıklamalar yapıldı.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıkların çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetleri ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatlerine dair Siverek 1. Ağır Ceza Mahkemesinden 19.03.2020 gün ve 2019/362 Esas, 2020/97 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda verilen beraat kararıyla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar haklarında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanıklar müdafileri, katılan mağdure temsil kayyımı ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirtikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanıklar müdafileri, mağdure temsil kayyımının ve katılan
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.