Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/5787 Esas 2022/6195 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava vasiyetnamenin tenfizi istemine ilişkindir ve yerel mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalılar vekili istinaf talebinde bulunmuştur ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi istinaf başvurusunun kabul edilmesi ile hükmün kaldırılmasına karar vermiştir. Davacı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Dosya içeriğine göre, dava değeri ve uygulanan miktar temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, davacı tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır ve temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
- HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Karabük 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 10/09/2018 tarihinde verilen dilekçeyle vasiyetnamenin tenfizi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11/07/2019 tarihli hükmün Ankara Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulü ile kararın kaldırılmasına dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
Dava, vasiyetnamenin tenfizi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalılar vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 80,000 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (107.090 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin alınan harcın yatırana iadesine, 24/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.