Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/17008 Esas 2022/8828 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanıklardan Olgun'un atılı suçtan beraatine, ...'ın müsnet suçtan (2016 ile 2018 ve sonrası eylemleri açısından ayrı ayrı) mahkumiyetine dair İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.02.2020 gün ve 2019/168 Esas, 2020/65 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun beraat hükmü yönünden esastan, mahkumiyet hükümleri yönünden düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hâkim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdanî kanaatiyle serbestçe takdir edilir” ve aynı Kanunun 210. maddesinin birinci fıkrasında ise "olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez" hükümlerine yer verilmiş olup, bu kapsamda ilk derece mahkemesince olayın tek tanığı konumunda bulunan mağdure İpek’in duruşmaya getirtilerek iddiaya konu hususlarla ilgili dinlenmesinden sonra sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet ve beraat kararları verilmesi karşısında, anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin beyanı, sanık ...'ın şikayetten yaklaşık bir hafta öncesine kadar devam ettiği iddia edilen istismar eylemiyle ilgili daha sonra başlatılacak adli süreçte delil olarak kullanılmak üzere sanıkla mağdurenin şikayet tarihinden hemen önce yaptığı görüşmeye dair adli mercilere sunduğu ses kaydının temin şekli itibarıyla 5271 sayılı CMK’nın 206/2.a, 217/2. maddeleri kapsamında yasak delil niteliği taşımasından dolayı söz konusu kaydın hükme esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanık ... yönünden kurulan hükümde mağdurenin maruz kaldığı eylemlerin ilkinin on beş yaşından küçük olduğu yedinci sınıfa gittiği dönemde, ikinci eylemin 2018 yılı yaz aylarında on beş yaşından büyük olduğu zamanda, son hareketin ise 2019 yılı Şubat ayında gerçekleştiğinin kabul edilmesine, bu durumda ise mevcut haliyle sanığın eylemlerinin arada herhangi bir hukuki veya fiili kesinti olmaksızın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik tarihlerde birden fazla tekrarlanmasından dolayı zincirleme şekilde işlendiği gözetilerek sanığın 5237 sayılı TCK’nın 103/1, 43. maddeleri gereğince mahkumiyeti gerekirken sanığın ilk eyleminden dolayı ayrı, son iki eyleminden dolayı ise ayrı hükümler kurulması suretiyle fazla ceza tayini karşısında, söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisi, katılanlar vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 09.07.2020 gün ve 2020/678 Esas, 2020/631 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan ve düzeltilerek esastan reddine yönelik hükümlerin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.