Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sürücü belgesinin TCK"nın 53/6. maddesi gereğince geri alınması hususu mahkemenin takdirinde olduğu, kararda değinilmeyerek zımni olarak uygulanmamasına hükmedildiğinin anlaşılması karşısında tartışılmadığından bahisle bu hususta bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin müvekkili hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, katılanın ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın idaresindeki otomobille, gündüz vakti, meskun mahalde, bölünmüş asfalt kaplama karayolunda seyrederken, dört yönlü ışık kontrollü kavşağa geldiğine, kırmızı ışık ihlali yaparak kavşağa giriş yaptığı esnada, aracının sol ön kısmıyla, gidiş yönüne göre sağ taraftan gelen ... idaresindeki motosiklete, ardından aracının sağ yan kısmıyla sağ orta yönden gelen ... idaresindeki motosiklete çarpmasıyla, sanığın tam kusuruyla iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilirken TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 7. maddesinin hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 200 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.