Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3033 Esas 2022/8889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Ankara Batı 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.11.2016 gün ve 2016/302 Esas, 2016/393 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm ile temyiz isteminin kısmen reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz istemlerinin reddine dair verilen ek karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA,
Sanık ... müdafisinin nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre sanığın zorla mağdurenin evine girerek pantolonunu çıkartmaya ve öpmeye çalışıp, göğüslerine ve cinsel organına dokunması sırasında sanığı ittirip mutfaktan aldığı bıçakla sanığı yaralaması sonrası son bulan cinsel saldırı eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 102/1-1. cümle maddesinde düzenlenen cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 25.01.2017 gün ve 2017/131 Esas, 2017/97 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.