Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3479 Esas 2022/8851 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, cinsel saldırı suçu işlediği gerekçesiyle sanığı mahkum etti. Temyiz istemleri incelendiğinde, katılanın temyiz isteminin süresinde olmadığı gerekçesiyle reddedildiği ve sanık müdafisinin temyiz talebinin yerinde görülmediği için hüküm onaylandı. Kararda, sanığın fiziksel temas içeren eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesi (ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu), 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (kanuni süresinden sonra sunulan temyiz istemlerinin reddedilmesi) ve CMUK'nın 317. maddesi (temyiz istemlerinin reddi).

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılanın temyiz isteminin incelenmesinde;
1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesine göre ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu nazara alındığında katılanın, 25.11.2014 tarihli celsede mahkemece yüzüne verilen kararı kanuni süresinden sonra sunduğu 06.01.2015 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre olay günü sanığın, sokakta katılanın bacaklarına dokunarak arkasından sarılması şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.