Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23506 Esas 2022/8911 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğa sarkıntılık suretiyle cinsel istismar suçundan mahkum edilmiştir. Ancak Sanık müdafisinin temyiz başvurusu hiçbir sebep göstermediği için reddedilmiştir. Kabul edilen kanun maddeleri şöyledir: Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi \"Çocuğun cinsel istismarı\", 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294/1. maddesi \"Temyiz eden kişinin nedenle dolayı bozulmasını istediğini belirtmesi gerekliliği\" ve 298. maddesi \"Boş temyiz istemi reddedilir.\"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Ankara Batı 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.10.2016 gün ve 2016/242 Esas, 2016/371 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin verdiği 24.04.2017 tarihli süre tutum dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği gibi gerekçeli karar tebliği sonrası ayrıca gerekçeli temyiz dilekçesi de sunmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.