Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/193 Esas 2022/8939 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, suça sürüklenen çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yargılanan sanığın TCK'nın 103/6. maddesine göre mahkumiyetine karar verdi. Ancak suça sürüklenen çocuk müdafisi tarafından temyiz edilen hüküm bozuldu. İstanbul Adli Tıp Kurumu'nun raporunda mağdurenin ruh sağlığının bozulduğu belirtilmiş olsa da, suça sürüklenen çocuğun bu neticeden sorumlu tutulabilmesi için taksirle hareket etmiş olması gerektiği belirtildi ve suça sürüklenen çocuğun dosyaya yansıyan sosyal ve kültürel durumları, eğitim düzeyi, kişisel özellikleri nazara alındığında mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın suça sürüklenen çocuk tarafından öngörülemeyeceği ve taksirle dahi hareket etmesinin söz konusu olmadığı vurgulandı. Bu nedenle hüküm bozuldu ve TCK'nın 61. maddesi gereği cezanın belirlenmesinde dikkate alınabileceği belirtildi. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi gereğince karar bozuldu. Kanun maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- CMUK'nın 317. maddesi
- TCK'nın 23. maddesi
- TCK'nın 103/6. maddesi
- TCK'nın 61. maddesi

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdurenin temyiz isteminin incelenmesinde;
1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesine göre ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu nazara alındığında mağdurenin mahkemece yokluğunda verilip vekiline 21.07.2021 günü tebliğ edilen hükmü tebliğden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sunduğu 22.11.2021 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 24.01.2014 tarihli raporda mağdurenin ruh sağlığının bozulduğu belirtilmiş ise de, mağdureye cinsel istismarda bulunan suça sürüklenen çocuğun, bu eyleminden dolayı kastettiğinden daha farklı ve ağır olan ruh sağlığı bozulması neticesinin meydana geldiği, TCK'nın 23. maddesi uyarınca kişinin gerçekleşen fakat kastetmediği bu neticeden sorumlu tutulabilmesi için en azından taksirle hareket etmiş olması gerektiği, somut olayda mağdure ile suça sürüklenen çocuğun dosyaya yansıyan sosyal ve kültürel durumları, eğitim düzeyleri, kişisel özellikleri nazara alındığında ağır netice olarak ortaya çıkan mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın suça sürüklenen çocuk tarafından öngörülemeyeceği ve taksirle dahi hareket etmesinin söz konusu olmadığı bu durumun ancak aynı Kanunun 61. maddesi kapsamında temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınabileceği gözetilmeden hakkında TCK'nın 103/6. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.