Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3979 Esas 2022/9017 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine karar verildiğini belirtiyor. Temyiz süresinin geçtiği gerekçesiyle katılanların vekilinin temyiz istemi reddedilirken, sanık müdafisinin talebinin yerinde görülmediği ve hükümün onaylandığı ifade ediliyor. Kararda, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesi gereği temyiz süresinin bir hafta olduğu hatırlatılırken, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 317. maddesi uyarınca reddedildiği belirtiliyor. Kanun maddelerinin tüm detaylarıyla açıklanması ve anlatılması isteniyor.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
1412 sayılı CMUK’nın 310/1.maddesine göre ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu nazara alındığında, katılanlar vekilinin, mahkemece yokluğunda verilen kararın 15.12.2014 günü tebliği üzerine işlemeye başlayan kanuni süresinden sonra sunduğu 31.12.2014 tarihli dilekçeyle hükümleri temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.