Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/5631 Esas 2022/8991 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm giymiştir. İlk derece mahkemesi, sanığın suçlu olduğuna hükmetmiş, ancak hata hükümlerinin tatbik edilmediğini belirtmeden mahkum etmiştir. Bölge adliye mahkemesi sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir, ancak sanık müdafisi ve bakanlık vekili kanuna aykırı bulup temyiz etmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, hata hükümlerinin tatbik edilmesi gerektiği belirlenmiş ve istinaf başvurusunun kabul edilmesi yerine esastan reddedilmesi hatalı bulunmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesi ise \"Kişinin davranışı, hukuka aykırı bir saldırının veya tehlikenin mevcut olduğunu bilmesine veya bu durumu açıkça sezebilmesine rağmen, kendisini veya başkasını o durumdan kurtarmak amacıyla, zaruri müdafaa sınırlarını aşan bir savunmada bulunması halinde, hâkim, bu savunmadan kaynaklanan cezanın hükümden çıkarılmasına veya indirilmesine karar verebilir.\" şeklindedir. 5271 sayılı CMK'nın 299/1, 302/2-4 maddeleri ise itiraz ve bozma süreçlerini düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Bursa 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.10.2017 gün ve 2017/171 Esas, 2017/308 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin on yedi yaşında olduğunu söylediği yönündeki savunması ile bunu destekler nitelikte mağdurenin kovuşturma evresindeki beyanı, tarafların sosyal ve kültürel durumları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin tatbiki gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hata halinin bulunmadığı gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 08.12.2017 gün ve 2017/224 Esas, 2017/219 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine,13.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.