Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/1427 Esas 2022/9150 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak yapılan istinaf başvurusu sonucunda hüküm kaldırılmış ve sanık beraat etmiştir. Bu karara katılan bakanlık vekili itiraz etmiş ancak temyiz dilekçesinde temyiz sebepleri belirtilmediği için reddedilmiştir. Kanun maddesi ise Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294 ve 298. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.04.2019 gün ve 2018/264 Esas, 2019/142 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan beraatine

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 23.09.2019 tarihli ve 2019/2007 Esas, 2019/2227 Karar sayılı kararının katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği görüşüldü:
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; dosya üzerinden verilen ve 17.10.2019 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır." hükmü uyarınca kanunî süre içerisinde 21.10.2019 tarihli, temyiz sebebi içermeyen, dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanun'un 298 inci maddesinin birinci fıkrasında "temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediği" anlaşıldığından katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun'un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 18.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.