Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/5930 Esas 2022/6508 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, Mudanya Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir mirasçılık belgesinin iptali ve yeniden düzenlenmesi için yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunmuş ancak talepleri reddedilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından yapılan incelemeler sonucu, Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından verilen karar üzerine yapılan istinafın reddedilmesinin kesinliği nedeniyle, davacıların temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun olarak, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b maddesi uyarınca, Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen \"esastan ret\" kararları kesin nitelikte olduğu için temyiz edilememektedir. Kanun maddeleri ile ilgili detaylı bilgi için, aşağıdaki bağlantıdan görüntüleyebilirsiniz:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361. maddesi
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b maddesi

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Mudanya Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 15.10.2019 tarihinde verilen dilekçeyle yargılanmanın yenilenmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 01.10.2020 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacılar vekili tarafından talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine davanın niteliği gereği duruşma isteğinin reddine, karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Dava, yargılamanın yenilenmesi istemine ilişkin olup, davacılar Mudanya Sulh Hukuk Mahkemesinin 11.10.2012 tarih ve 2012/173 Esas, 2012/551 Karar sayılı mirasçılık belgesine ilişkin kararının iptalini ve kök muris ... Çetinkaya'nın mirasçılarını gösterir belgenin yargılamanın yenilenmesi yolu ile yeniden düzenlenmesini istemişlerdir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairelerince verilip temyiz edilebilen kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 361. maddesi hükmüyle belirlenmiştir. Bu hükme göre, kural olarak Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyizi kabil nihai kararlar ile hakem kararlarının iptali talebi üzerine verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir (HMK m. 361/f.1). Ayrıca, mahkemeler kanunda temyiz edilemeyeceği düzenlenen kararların temyiz edilebileceğine dair karar veremez. Bu yönde verilen kararlar yok hükmündedir.
Öte yandan; Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-b maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairelerince verilen, kira ilişkisinden ... ve miktar veya değeri itibariyle temyiz edilebilen alacak davaları ile kira ilişkisinden ... diğer davalardan üç aylık kira tutarı temyiz sınırının üzerinde olanlar hariç olmak üzere Hukuk Muhakemeleri Kanununun 4. maddesinde gösterilen davalar ile (23.06.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda Sulh Hukuk Mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamaz. Bu anlamda, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 4. maddesi ve özel kanunlar uyarınca Sulh Hukuk Mahkemesince verilen kararlara karşı istinaf başvurusunda bulunulması halinde, Bölge Adliye Mahkemesi ilgili hukuk dairesince verilecek karar kesin olup, temyiz edilmesi mümkün değildir.
Somut olayda; Sulh Hukuk Mahkemesince verilmiş olan mirasçılık belgesine ilişkin yargılamanın yenilenmesi yolu ile iptal ve yeniden mirasçılık belgesi düzenlenmesi istenmiş olup, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 378. maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesi talebi kararı veren mahkemece incelenir. Dava tarihi itibariyle görevli olan Sulh Hukuk Mahkemesince kararın verildiği 01.10.2020 tarihinde 6100 sayılı HMK yürürlükte olup, mahkemece verilen karar istinaf kanun yoluna tabidir.
6100 sayılı HMK'nın temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362/1-b maddesinde "4. maddede gösterilen davalar ile (23.06.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda Sulh Hukuk Mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar" hükmü dikkate alındığında, Sulh Hukuk Mahkemesinin "davanın reddine" yönelik kararı üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen "esastan ret" kararı kesin nitelikte olup, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.