Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20153 Esas 2022/9252 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/20153
Karar No: 2022/9252
Karar Tarihi: 19.10.2022

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20153 Esas 2022/9252 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin beden ve ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlamalarıyla ilgili hüküm verdi. Mahkeme, kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verirken, diğer suçlamalardan beraat kararı verdi. Temyiz incelemesi sırasında, suça sürüklenen çocuklar için öngörülen cezanın zamanaşımı süresinin geçtiği anlaşıldı. Bu nedenle, hükümlerin yeniden yargılamayı gerektirmediği ancak suça sürüklenen çocukların bu suçtan dolayı düşürüldüğü belirtildi. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 86/1. maddesi, 66/1-e ve 66/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gösterildi.
9. Ceza Dairesi         2021/20153 E.  ,  2022/9252 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
    HÜKÜM : Kasten yaralama suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçlardan beraat



    İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    Katılan mağdure vekilinin beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurun, kanuni temsilcilerinin yargılamaya dahil edilmeyip, inceleme tarihinde mağdurun reşit olması ve hükümlerin yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekil tarafından temyiz edildiğinin dosya kapsamından anlaşılması karşısında, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince verilen 27.01.2021 gün ve 2016/4368 Esas, 2021/543 sayılı tevdi kararı ile yokluğunda vekil tarafından yapılan temyize muvafakati olup olmadığı hususunda ihtar şerhli gerekçeli karar tebliği için dosyanın gönderildiği mahkemece usulüne uygun şekilde yapılan ihtar şerhli gerekçeli karar tebliğine rağmen mağdurun kanun yoluna başvurmadığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, bu kapsamda hükümleri temyize hakkı bulunmayan vekilin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
    Suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
    Olay tarihinde on beş-on sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocukların işledikleri kasten yaralama suçunun 5237 sayılı TCK'nın 86/1. maddesinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 66/2. maddelerine göre 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 24.12.2014 tarihli mahkumiyet kararları ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, suça sürüklenen çocuklar haklarında bu suçtan görülen kamu davalarının aynı Kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara