Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27136 Esas 2022/9257 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçundan önce verilen mahkumiyet kararının Yargıtay tarafından sıfat yokluğu nedeniyle reddedildiğini ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat kararının kesinleştiğini belirterek, yeniden kurulan beraat hükmünün hukuki değerden yoksun olduğunu ve temyize hak kazandırmayacağını açıkladı. Ayrıca, davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın, kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunamayacağı belirtildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şöyle: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksunkılma
HÜKÜM : Beraat


İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi,
Yargıtay kapatılan 14.Ceza Dairesinin 22.03.2021 tarihli ilamıyla müşteki Bakanlık vekilinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan mahkumiyet ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin sıfat yokluğu nedeniyle reddine karar verilerek sanık müdafisi ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemleriyle sınırlı inceleme yapıldığı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmünün böylelikle kesinleştiği nazara alınmadan bozma sonrası yapılan yargılamada anılan suçla ilgili yeniden kurulan beraat hükmünün hukuki değerden yoksun olduğu ve temyize hak kazandırmayacağı gözetilerek gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.