Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/7958 Esas 2022/9247 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilen bir sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak temel ceza belirlenirken kanunda yer alan ifadelerin tekrarlanması şeklinde yetersiz gerekçeyle teşdit uygulanması nedeniyle, istinaf başvurusunun kabul edilmesi yerine esastan reddedilmesi kanuna aykırı bulundu. Bu nedenle, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmü bozuldu. Sanık hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi gereğince temel cezalar belirlenirken, maddenin birinci fıkrasında yer alan yedi bent halinde sayılan hususlar ile TCK'nın 3. maddesinin birinci fıkrasındaki \"suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur\" şeklindeki kanuni düzenlemeler nazara alınarak yapılan değerlendirmede ilk derece mahkemesince sanık hakkında temel ceza belirlenirken söz konusu kanun maddelerinin detaylı açıklamalarının yapılması gerekmektedir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Söke 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.12.2021 gün ve 2021/373 Esas, 2021/467 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun
düzeltilerek esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi gereğince temel cezalar belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile TCK'nın 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenlemeler nazara alınarak yapılan değerlendirmede ilk derece mahkemesince sanık hakkında temel ceza belirlenirken kanunda yer alan bir kısım ifadelerin tekrarlanması şeklindeki yetersiz gerekçeyle teşdit uygulanması karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 04.03.2022 gün ve 2022/342 Esas, 2022/389 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.