Esas No: 2022/335
Karar No: 2022/9316
Karar Tarihi: 20.10.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/335 Esas 2022/9316 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2022/335 E. , 2022/9316 K.Özet:
Mahkeme; bir kişinin çocuğu cinsel istismar ve hürriyetinden mahrum bırakma suçundan mahkumiyetine dair Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlere yapılan istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçu yönünden esastan reddedildiğini, sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden ise hüküm açısından istinaf başvurusunun kabul edildiğini ve bu suçtan şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düştüğünü belirtti. Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edildiğinde, temyiz edenin herhangi bir sebep göstermediği için temyiz isteminin reddedildiği açıklanmıştır.
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesi, temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorunda olduğunu belirtmektedir. Ayrıca, vaki temyiz istemleri 298. maddesi uyarınca reddedilebilmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.12.2017 gün ve 2017/421 Esas, 2017/511 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddi, sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak eylemin cinsel taciz suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.