Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/9189 Esas 2022/9303 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucu, dosya incelenerek sanığın atılı suçtan mahkumiyeti esastan reddedildi. Ancak Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar temyiz edildiğinde, kararın hatalı olduğu ve Kanuna aykırı işlem tespit edildiği gerekçesiyle esastan reddedilmesi yerine bozulmasına karar verildi. Dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi ve 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığının tartışılması gerektiği belirtildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi, bir suç işlenirken kişinin bir hata ile kendisini suçunun niteliği ve sonuçları hakkında yanıltması sonucunda daha hafif ceza alabileceğini düzenler.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 299/1. maddesi, istinaf başvurusunun esastan veya usulden kabul edilmesinin mümkün olduğunu belirtir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi, mahkumiyet hükümlerinin gerekçeli kararın yetersiz olması veya hukuki dayanağının bulunmaması gibi nedenlerle bozulabileceğini düzenler.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi ve fıkrası ise, temyiz edilen kararın bozulmasına karar verilmesi halinde dosyanın ilgili mahkemeye gönderilmesi ve bu mahkemenin yeniden karar vermesi gerektiğini belirtir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Kilis Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.01.2021 gün ve 2019/117 Esas, 2021/18 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin on sekiz yaşında olduğunu bildiği yönündeki savunması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi, katılan Bakanlık vekili ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 14.03.2022 gün ve 2021/423 Esas, 2022/967 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.