Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/4218 Esas 2022/9370 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlamasıyla beraat kararı verilen sanığın, istinaf başvurusu sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan değerlendirme neticesinde, istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediği için, katılan mağdure ve katılan Bakanlık vekillerinin temyiz istemleri de esastan reddedilerek kararın onanmasına karar verildi. İlgili kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri: Yargılamanın yenilenmesiyle ilgili düzenlemeleri içerir.
- 5271 sayılı CMK'nın 289. maddesi: Yargılamanın yenilenmesi taleplerinin reddi hallerini belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi: Temyiz incelemesi sonucunda verilen kararın esastan reddi hakkında bilgi verir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan beraatine dair Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.12.2019 gün ve 2017/116 Esas, 2019/647 Karar sayılı hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.