Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/2690 Esas 2022/9375 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında cinsel saldırı (mağdure ...'ya karşı) ve hakaret (mağdur ...'e karşı) suçlarından yapılan yargılama neticesinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 125/1 ve 102/1 maddeleri uyarınca mahkumiyetine dair Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2014 gün ve 2013/14 Esas, 2014/32 sayılı Kararının sanık müdafisince temyizi üzerine Dairemizin 14.12.2021 gün ve 2021/21959 Esas, 2021/10005 Karar sayılı ilamı ile verilen temyizin reddi yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.01.2022 günlü, 14- 2014/419886 sayılı itiraznamesiyle 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 14.12.2021 gün ve 2021/21959 Esas, 2021/10005 Karar sayılı ilamı ile verilen ret yönündeki kararın 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesine eklenen iki ve üç fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL'ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup bu kapsamda sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan tayin edilen 1.740 TL adli para cezasının temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafisinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.