Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4553 Esas 2022/6698 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı tarafından davalılara harici satış sözleşmesi ve zilyetliğe dayalı tapu iptali ve tescil, ikinci kademede tazminat talebiyle açılan davanın dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiş ancak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/4. maddesi ve Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz dilekçesinin reddi gerektiği belirtilmiştir. Karara karar veren yargıçlar oybirliğiyle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine ve peşin yatırılan temyiz harcının iadesine karar vermişlerdir.
Açıklama:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi: Yargıtay ve bölge adliye mahkemelerinde son inceleme sırasında dava konusu olayın gerçekleştiği tarihten itibaren dört yıl geçmiş olmasına rağmen dava açılabileceğini düzenler. Ancak bu hüküm, temyiz süreleri ile ilgili hükümlere aykırılık teşkil etmez.
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/4. maddesi: Temyiz dilekçesi, kararın tebliğinden itibaren on

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 28.11.2015 gününde verilen dilekçe ile harici satış sözleşmesi ve zilyetliğe dayalı tapu iptali ve tescil, ikinci kademede tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine dair verilen 29.04.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, harici satış sözleşmesine ve zilyetliğe dayalı tapu iptali ve tescil, ikinci kademede tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçeli kararın hükmü temyiz eden davacılar vekiline 13.05.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davacı vekilince 30.12.2020 tarihinde 15 günlük yasal süre geçtikten sonra temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 08.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.