Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27121 Esas 2022/9434 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir sanığın çocuğa karşı nitelikli cinsel istismar suçu ile bir kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu (mağduru farklı kişiler) ve çocuğa karşı cinsel istismar suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararının temyiz istemiyle Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesini onaylamıştır. Ancak, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sanığın suç işlediği sırada mağdurun iradesini ortadan kaldırma imkanı vermediği için sanığın bu suçtan beraat etmesi gerektiği ve bu kararın istinaf başvurusunun esastan reddi yerine bozulması gerektiği sonucuna varmıştır. Kanunlara göre, 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri incelenerek esastan reddi gerektiren temyiz sebepleri tespit edilmediği, ancak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden sanığın kanuni unsurları oluşmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun haklı olduğu sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri hakkındaki ayrıntılar verilmemiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdur ...'ya yönelik), çocuğun cinsel istismarı (mağdur ...'a yönelik)
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlarından mahkumiyetine dair Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.11.2020 gün ve 2019/212 Esas, 2020/308 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede sanık ... Beyaz müdafisinin temyiz isteminin bulunmadığı gözetilerek sanık ... müdafisinin temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve çocuğun cinsel istismarı suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süreyle mağdurun iradesiyle hareket etme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle, mağdurun hareket etme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği gözetildiğinde ilk derece mahkemesince sanığın kanuni unsurları itibarıyla oluşmayan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 10.09.2021 gün ve 2021/1621 Esas, 2021/1115 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.